5 dec., zaterdag. Prettige vlucht vanaf 14.15 ' s nachts tot 05.30. We kregen nog wat te eten: keuze uit 2 snacks. Ik koos een zakje pinda's/rozijnen en een muesli achtig reepje. Thee erbij. Lekker. Het was ook erg warm binnen, dus mijn fleecebroek niet aangedaan.
Wel bij aankomst. Daar was het vroeg en fris.
Wat opviel was de stilte en de geur van de schone lucht.
We namen een kopje thee bij het enige restaurantje en wachten tot de bus iets te laat, om circa half 9 kwam.
Om circa 11 uur kwam de bus aan in Puerto Natales. Gelijk het hostel opgezocht, waar we onze bagage al achter mochten laten.
Het dorpje verkend, Chileense pesos gepind en boodschappen gedaan. Later nog een keer het dorp in om te kijken of het exchange winkeltje inmiddels wel open was. Morgen gaan we naar Argentinie en we willen graag hier al de Argentijnse pesos hebben. Misschien zijn ze wel op, morgen,vanwege de mogelijk huidige politieke instabiliteit doordat er op 1 december een rechtse regering wordt geinstalleerd. www.volkskran
t.nl/buitenland/zakenman-macri-wint-verkiezingen-argentinie~a4192797/
6 dec., zondag: Reisdag: eerst 5 uur met een bus naar El Calefate; de reis duurde vooral lang door de dubbele douanes: eerst de Chileense grens door, daarna de Argentijnse. Per douane circa 1 uur, er waren meer buren.
Onderweg korte pauze en kennismaking met de harde wind.
Prachtig weids uitzicht onderweg en mooie wolkenluchten; wolken die snel voorbij vlogen door de wind.
In El Calefate aan om circa half 2; tot 6 uur de tijd doorgebracht met het dorpje verkennen, winkels kijken; dollars wisselen tegen een gunstige koers! in een zaaltje in een restaurant; en lekkere chocolademelk gedronken en een lekkere maaltijd met pompoensoep (ik) en quiche (Hester).
Om 6 uur de 2e bus; deze bracht ons rond 9 uur 's avonds bij het busstation; vandaar 5 minuten gelopen naar het hostel: Aylen Aiken .
Weer 4 persoons kamer, ik weer boven Hester in stapelbed. Ingeslapen bij het gezellige geluid van een gierende wind.
7 dec., maandag: vroeg op, circa 7 uur, voor de eerste wandeling. Eindelijk dan! Een wandeling van 3 uur heen, 3 uur terug, leidend naar een meer.
Eerlijk gezegd was ik nog niet gelijk gecharmeerd van deze wandeling. Veel door bosjes, weinig vergezichten. De Alpen vond ik indrukwekkender. Bij het meer aangekomen woei het hard en de lucht zag er dreigend uit. We bleven maar even zitten en gingen gauw weer terug; onderweg beetje regen. We deden er een half uur langer over.
8 dec., dinsdag: ietsje later op, om 8 uur vertrokken voor een wandeling van 2x4 uur. Deze wandeling vond ik vanaf het begin af aan veel mooier. Zowel kwa pad, dat veel afwisselender was, als kwa vergezichten. We liepen redelijk op schema. Werden wel verrast door de laatste km, waar 1 uur voor stond en die steil omhoog ging. Nu geen zorgen om slecht weer, we troffen boven een prachtig blauw meer. We zochten een plek in de luwte en daarna weer huiswaarts. We kozen samen voor de omweg, die weer aan zou sluiten op de wandeling van de dag ervoor.
Na 3/4 uur lopen hielden we pauze en bekeken de kaart. We schatten in dat we nog 3/4 uur zouden moeten lopen voor we het oude pad weer konden oppakken.
Direct toen we weer gingen lopen, merkte ik iets raars aan mijn schoenen: zowel links als rechts had de zool deels losgelaten. Kwestie van goed je voeten optillen..
Behalve dat viel ook de afstand viel tegen. In totaal bleek het later niet om een omweg van 2 a 4 km te gaan, maar 8! Met stijgen en dalen; Om half 8 waren we thuis... Moe, ik in mijn rug, later kuiten; Hester vooral gaar voeten. 27 km in totaal.
Toen Hester de hosteleigenaar hierover vertelde (hij had de omweg gesuggereerd), zei hij nu: Did you want to kill her?. Tja, voor een 2e dag was het wel erg veel, maar w waren hier beiden bij geweest en samen kozen we ook voor herstel en rust..
Laguna de los tres; de officiele wandeling ingetekend op google maps
9 dec., woensdag: allebei behoefte aan rust. Gelukkig hadden we de mooiste wandelingen nu gemaakt. 's Ochtends liepen we op ons gemak een uurtje naar een mooie waterval: Cascade Margarita. Bij aankomst bordjes, dat dit een contemplatie plaats was. Her en der mensen op rotsen zittend en genietend van het geluid van de flinke waterval. Op de terugweg voelde Hester haar voeten al weer; ze besloot verder rust te houden.
Ik liep van 4 tot 6 nog de wandeling naar de andere kant van het dorp, de rivier over en daar naar boven: prachtig uitzicht oer zowel het dorp als de andere kant: het meer van Argentinie, waar ook ons vorige dorp El Calefate aan ligt.
Nu met mijn andere, lage, wandelschoenen gelopen; dit ging ook best goed.
10 dec., donderdag: 's Ochtends om 7 uur stonden we al klaar voor de bus, die ons in 3 uur terug bracht naar El Calefate.
Bagage daar achtergelaten; naar het busstation, prijzen vergeleken van de gletschertocht en kaartjes gekocht voor 11 dec.
Daarna het dorpje in, op zoek naar een schoenmaker. We vonden hem, een oude man, die ons niet kon/wilde helpen. In een bergsportwinkel kregen we het advies hu lijm te gebruiken, te koop bij een kiosk.
Die had het helaas niet, weer naar een andere en uiteindelijk gevonden; 's middags gelijmd en besloten de schoenen te proberen en de lage wandelschoenen als reserve mee te nemen op de trektocht. Thuis heb ik nog een ander paar staan.
Daarna gegeten en een vogelnatuurgebied bezocht; enorm veel wind en koud! Muts en capuchon op..
's Middags naar museum met zowel het verhaal van de uitgestorven dinosauriers, de vondsten van fossielen en resten in Patagonie als het verhaal van de oorspronkelijke indianen, ook uitgestorven. De laatste vooral door menselijke hand. De eerste deels.
11 dec., vrijdag. Om 7 uur eruit, lekker ontbijt van het hostel met roerei, brood, cake, koffie, thee en sapje, melk. Rustig ons klaargemaakt voor een dag naar de gletsjer Perito Moreno. Goed aangekleed. Extra pantoffelsokken mee als wanten. Dat bleek erg prettig. Ik had wel handschoenen zonder vingerkootjes mee, die ik Hester leende, maar de pantoffel-wanten waren veel warmer. Hester was er blij mee, nu kon ze gewoon fotograferen met iets warmere handen.
De goedkopere busrit bleek als nadeel te hebben dat hij er 2 uur langer over deed dan de andere busdiensten omdat hij langs een camping reed op een niet geasfalteerde weg 40 km het land in. Maar op zich wel aardig. We zaten vandaag dus 2x 3,5 uur in de bus en waren tussen half 10 en half 8 de deur uit. Van 1 tot half 5 bewonderden we de gletsjer en bewandelden we de paden er langs. Heel veilig aangelegd met stalen roosters en stevige houten leuningen. In het verleden was dat anders, er vielen doden doordat men te dicht bij het afbrokkelend ijs kon komen.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Perito_Morenogletsjer
Een van de weinige gletsjers die dagelijks 1 tot 2 meter groeit in plaats van slinkt!
NB: op het einde van de wandeling ging ook de linker zool erg los zitten aan de voorkant, lijmen heeft dus echt amper zin. Ik vergeet de bergschoenen en loop verder op mjin lage wandelschoenen.
12 dec., zaterdag. Met de gratis transfer-bus van 10 uur naar het gletscher museum.
Mooie expositie en video's, mooie website ook, met een paar video's. Goede uitleg over de effecten van stenen in een gletscher: warmte van de zon wordt opgenomen door de steen; ijs eromheen smelt eerder, maar eronder niet. hierdoor krijg je een soort tafeltje van steen en een kolom van ijs eronder.
Met de transfer bus ook weer terug, geluncht met sushi, en nog even wat door het dorp, maar nu naar boven, gelopen. Een stuk armer, een stuk onveiliger voor ons; dus toch maar weer gauw naar het centrum en ons hostel.
Na pauze met thee boodschappen gedaan, paar cadeautjes voor collega's Hester; lekker gegeten: Hester maakte een fruitsla, ik een gewone sla.
Onderweg nog even de enorme rijen populieren oude foto gezet; die helpen hier goed als windvangers.
Ook eindelijk een klein moestuintje met prei, tuinbonen, aardappels en sla.
13 dec.,, zondag. Met de bus van half 9 naar Puerto Natalis; weer de Argentijnse en Chileense grens over. Vooral de Chileense overgang was erg streng: koffers uit de bus en tassen moesten door de scan. Ze zijn als de dood zo bang voor parasieten/virussen op Argentijnse groente of fruit; deze producten mag je dus absoluut niet meenemen. Ze hebben hier een keer eerder profijt van gehad, aldus Hester, toen Argentinie last had van misoogsten door een eng virus oid en Chili niet.
Om half 3 aan; bagage bij het hostel achtergelaten en lekker gegeten in een restaurantje aan het water. Bijna alle winkeltjes waren dicht, gelukkig de supermarkten niet. Het was weer genieten van de overdaad aan producten vergeleken met de supermarkten in Argentinie. Het wordt tomatensoep uit een pakje; voor mij met een broodje; Hester neemt er na yoghurt, banaan en appel en muesli. Ik een bakje soyajoghurt met banaan en muesli. Als ontbijt ook zoiets en we zoeken er nog een verse empenada bij.
Het museum dat we eventueel vanmiddag hadden willen bezoeken (6 km heen en 6 km terug) blijkt veranderd te zijn in een luxe hotel. Ook morgen, maandag open.
Hostel: http://www.hostelbookers.com/hostels/chile/puerto-natales/77811/